Positief denken. Het lijkt zo simpel, maar het is het alles behalve. Een flinke tijd terug merkte ik dat ik (weer) steeds negatiever begon te denken. Dat konden kleine dingen zijn zoals ‘de schoenen worden ook nooit eens opgeruimd’ of ‘natuurlijk blijft dit weer liggen’, ‘natuurlijk valt dit uit mijn handen’. Maar langzaam aan sijpelde de negativiteit door in hoe ik dacht over mijzelf, mijn werk, gemaakte keuzes of wat ik wel of niet gedaan had. Kortom: negativiteit begon de overhand te krijgen en laat ik dat nou net niet willen!
Het ombuigen van een negatieve gedachte naar een positieve lijkt nutteloos en lastig, maar hoe vaker je het probeert, hoe gemakkelijker je hersenen het overnemen. Stel, je bent bezig met een enorme saaie klus. Laten we zeggen: die overvolle wasmand pakken en alles gaan opvouwen. Ik zie er altijd als een berg tegen op! Ben dan geneigd om te denken ‘jee wat een berg, wat een tijd ben ik aan het doen, pffff ik heb geen zin’ etc. In plaats daarvan probeer ik om te denken ‘kom op, je kunt het! het is zo voorbij’ of ‘he ik ben al halverwege dat schiet al lekker op’. Als je dit keer op keer probeert te doen, wordt het op een gegeven moment een automatisme om positief te denken.
Om een nieuw woord te leren of om je een nieuwe vaardigheid aan te leren moet je iets vaak doen en blijven herhalen. Voor positief denken is dat niet anders. Ik heb mijn doel voor positief denken in mijn PassionPlanner (agenda, planner, dagboek… you name it in één) uitgewerkt en 1 van de dingen die ik heb bedacht is om elke week een positieve (life changing) quote op het startscherm van mijn mobiele telefoon te zetten. Elke keer als ik ‘m pak komt die afbeelding in beeld: ga bij jezelf maar na hoe vaak je het dan ziet!
Van hieruit is het idee gegroeid om hier op SpiekMee elke maand een klein kijkje te geven in mijn weg naar positiever denken. Elke maand een quote (een positieve uiteraard) met een kleine beschrijving waarom ik voor deze quote heb gekozen of wat het voor mij betekent.
Bij deze: Number one!
In oktober 2015 startte een enorme achtbaan. Ik koos ervoor om me te laten omscholen en leverde mijn ontslagbrief in bij mijn werkgever. Ik wist dat de weg van studie en een nieuwe baan vinden lang zou duren. Een jaar nadat ik stopte kreeg ik een (tijdelijke) baan waar ik besefte dat ik het juiste pad ben gaan bewandelen. Soms lijkt dit pad eindeloos te duren of zijn er behoorlijke ‘bumps in the road’, maar …. Ik ben er nog niet, maar ik ben dichterbij dan ik gisteren was!
